Hekimoğlu’nun
yeni bölümü var ama onu bile izlemek istemiyorum.
Olgunlaşmamış ham
bir meyve gibiyim. Olgunlaşacağım da yok herhalde.
Savaş ve Barış’tan
birkaç sayfa okuyup bıraktım yine. Şöyle dolu dolu, bir günde 40- 50 sayfa
okuduğum yok. Sıkılıyorum.
Kardeşim bana not
defteri almış. Ama not edeceğim bir şey yok. Yine de defter hoşuma gittiği için
ne olursa not alıyorum.
Hayatım çok
rutine bindi yine. Çok bunaltıyor bu durum beni.
Benim neye
yeteneğim var diye düşünmeye başladım tekrar.
Yazılarımı Youtube’da
seslendirecektim ama vazgeçtim. İçime mi sinmiyor yoksa üşeniyor muyum emin
değilim.
Ben, boş bir
insan olabilir miyim? Bir işte çalışıyor olmak beni boş insan olmaktan kurtarır
mı?
