Kendimi öldürdüm. Hep eve kapanarak. Hiç sosyalleşmeyerek. Hayatta
hiç yapmadığım şeyleri yapmayı denemeyerek.
Şimdilerde yaşamadığım şeylerin
huzursuzluğu var üzerimde. Geç kalmışlığın hiç bitmeyecekmiş gibi derinden
derinden gelen sızısı var ruhumda.
Yapmak istediklerimi hiç olmazsa şimdi
yapmak istemekle, alıştığım içe kapanmanın, eve kapanmanın sabitliği arasında
sıkışmışlığım var.
Ve tüm bunlardan sonra koskocaman bir tahammülsüzlüğüm var
artık.
